Overloon...slechts een half uurtje tuffen en je staat op de parkeerplaats van het oorlogsmuseum. Meteen wordt de toon gezet voor het eerste deel van de route: waar is de bewegwijzering?
Je start de route tussen het Libery Park en de tennisvelden. Na goed 100 meter moet je rechts af de bossen in. Let op, de route is uitgepijld met houten paaltjes met een paarse kop met daarop in het wit het bekende mountainbike route logo.
Het begint meteen goed...not...gelijk de weg kwijt en onderweg mis je regelmatig een paaltje omdat deze helemaal is ingegroeid of, omdat het houten paaltjes zijn, ze zijn weggerot en dus omgevallen. Ook de witte verf is niet echt weersbestendig waardoor de routetekens vervagen.
Meteen in het begin is er een singletrack. Daar kun je hard maar let op de bramenstruiken, die waren er in overvloed.
Na wat zoeken, keren, stukken 2x rijden en dergelijke, kom je bij een splitsing. Daar kun je kiezen tussen twee lussen van elks ongeveer 17 km. We hebben lus III genomen en dat maakte de ongemakken van het zoeken en verkeer rijden in eerste instantie meer dan goed. Het is echt een heerlijk stuk knallen! Niet echt heel technisch maar dat maakt niet uit. Deze lus is uitgepijld met zwarte pijlen.
De tweede lus heeft iets meer techniek nodig, maar is niet veel spannender te noemen. Er zit maarliefst 1 klimmetje in en door het stuk bos loopt een soort aorta-achtig fietspad waar je op terug blijft komen. Heel verwarrend, je denkt continue dat je er al geweest bent.
Al met al zeker de moeite waard en nu we de weg weten denk ie alleen nog maar mooier kan zijn. Let wel goed op de bewegwijzering, hier en daar ontbreken gewoon paaltjes...
