Salsa: upgrade

Al een tijdje wilde ik naar een 160/140mm schijfrem-setup (i.p.v. 180/160mm). Puur voor de looks. Uiteraard had ik liever schijven gehad met een zwarte spider, maar heb deze voor een appel en een ei aangeschaft via het forum...eigenlijk niet eens zo lelijk. Nieuwe adaptertjes erop en huppa, we're good to go!

Droomfiets: LiteSpeed Sewanee

Ooit...

Vaste route: Gemert

Omdat er links er rechts wat toertochten waren afgelast en omdat het koud zou worden, bleven we dit keer maar dicht bij huis: rondje Gemert.

Het blijft toch een aparte beleving om door zo'n sereen landschap heen te glijden. Niet alleen mooi, maar zeker spannende want de vraag blijft toch iedere keer: wat zit er onder de sneeuw. Voor mij resulteerde dat in ieder geval in 3 valpartijtjes.

Onderweg hadden we - na de marteling op het lange rechte stuk in de route - even de tijd genomen om van het landschap te genieten. Hieronder dus wat kiekjes.

De werkpaarden kregen net voor De Stippelberg even rust.

Jurgen met sik-extensions

Bas met sik-extensions en belachelijke helm-setup. Pfff

Toertocht: St. Antonis

Eigenlijk had ik best wel een goede verwachting van deze tocht. Kan me herinneren dat ik er vorig jaar redelijk over te spreken was.

Nou...het zal inderdaad "redelijk" zijn geweest want meer dan dat is het eigenlijk niet. Tussen de rechte stukken en vooral 90 graden bochtjes door, zitten inderdaad wel een paar leuke technische singletracks. Daarvan is denk ik 20% ruiterpad. Dat is echt een crime om op te fietsen.

De rustplaats biedt genoeg om bij te tanken en er wordt zelfs snert geserveerd. Wellicht bevorderlijk voor later in de tocht als het spul de flatulentie op gang heeft gezet :-)

Vlak voor het einde wordt je nog getrakteerd op een stukje mul zand op de heide. Erg zwaar en ik heb medelijden met de allerlaatste, want daar is het zand natuurlijk het mulst.

Of ik er volgend jaar weer zal zijn...geen idee. Wellicht als het gevroren heeft en de ondergrond lekker hard is, dan is het net een racebaan.

Leuk feitje: Dhr. Brentjens en gevolg waren er ook.

Vaste route: Gemert

Modder!!

Toertocht: Zeeland

Vorige jaar 1200 deelnemers (en als ik de foto's moet geloven was Bart Brentjes daar zelfs bij) dus de verwachtingen waren hoog van deze tocht.

De tocht start bij Camping "De Heische Tip". Als herkenning kreeg iedereen een oranje kaartje wat je met een tie-warp aan je fiets kon maken. Mocht je de linten hebben gemist (want daar was de route mee uitgepijld) dan hoefde je de oranje kaartjes maar te volgen, die dingen lagen echt overal.

Enfin, de route start direct op onverhard. De organisatie had het al beloofd en ook waar gemaakt: de route loopt bijna in zijn geheel over onverhard. In de 48km zit misschien 1 km onverhard.

Het is één lange singletrack. Moeilijk om in te halen, dat wel, maar wel heerlijk fietsen. Bospaden afgewisseld met stuwwallen (echt heel leuk) en af en toe een fix klimmetje er tussen. Prima.

Ondanks een vrij positief begin van het weer, valt helaas halverwege de tocht de hemel naar beneden wat sommige stukken behoorlijk sompig maakt.

Omdat de tocht populair is, is het helaas regelmatig "treintje rijden". De drukte maakt het overigens wel weer makkelijker om de route aan te houden en je minder vlug te vergissen met de linten...

Al met al een geslaagde tocht en zeker voor herhaling vatbaar.

MADE trailer

MADE Trailer from Callum Swift on Vimeo.

Toertocht: Valkenswaard

De verwachtingen waren niet erg hoog van deze tocht. Geen idee waarom, maar het "riekt" naar rechte stukken en lange bospaden. Niets was minder waar bleek...

De start is bij het thuishonk van TC De Kempen, net buiten Dommelen bij het parkeerterrein van het Eurocircuit. De 40km stond op het programma.

Allereerst moest er natuurlijk naar een bosrijk gebied gereden worden waardoor we even of asfalt moesten. Geen probleem, dat asfalt zouden we de komende tijd toch niet veel meer zien.

Het eerste deel, voor de pauze, is erg afwisselend. Mooie technische stukken met lekker veel singletrack afgewisseld met een paar stukken bospad en heel klein beetje asfalt. Ondanks dat het weer erg slecht was geweest, viel het qua blubber redelijk mee. Alleen het bovenste laagje van de paden was af en toe zompig...echt fijn vinden de Nobby Nics dat niet.

Na de pauze (soep!) ging het eigenlijk op het zelfde principe door. De route was niet al te best uitgepijld...een beetje op z'n Belgisch: na de afslag. Er was zelfs een pijl opgehangen bij iets wat op een afslag leek maar als je daar eenmaal in volle snelheid afdraaide, stond je in de struiken op een stuwwal...aan de sporen te zien, was ik niet de enige die daar was ingetrapt.

Het weer zat ontzettend mee...het zonnentje liet zich duidelijk zien! Al met al is deze rit zeker voor herhaling vatbaar. Tip: aan het einde hebben ze broodjes worst!! :-)

Toertocht: De Rips

Voor de derde keer stond de toertocht in de Rips op het programma. Dit jaar solo, er waren 3 afmeldingen. Ik ging voor de 55km.

Ook dit jaar met de fiets naar het startpunt. Dat was gelijk een mooie opwarmer: wind op de kop. gelukkig betekende dat voor de terugweg iig wind in de rug.

De lange modderstrook die naar de stuwwallen leidt is nu voor 60% verhard. Wat een opluchting. Dat betekent bij terugkomst effe lekker uitrijden en niet nog flink moeten stampen.

Dit jaar was de tocht veel minder verrassend als anders. Veel rechte stukken en veel te veel asfalt. Daar tussen zaten wat mooie technische gedeeltes waaronder het deel in Bakel wat ook in de toertocht van Gemert terug komt. Ook delen van de vaste route van Gemert komen terug en er wordt zelfs een stuk tegen de richting in gereden.

Bij de 45km was de koek op. Toch teveel gegeven op de weg naar de Rips en eerlijk is eerlijk, zo'n Selle Italia plankje is niet bedoeld om bijna 3 uur op te zitten...

Al met al niet echt een superroute deze keer...Jammer. Gelukkig zat het weer ontzettend mee!

Vaste route: Waalre

Vandaag afgereisd naar Valkenswaard om daar (een deel) van de vaste route rond Waalre eens te gaan bekijken, samen met mijn collega Dennis (Trek 6700).

We zijn gestart bij de Hut van Mie Pils. Daar ga je meteen de A2 over. Dit deel van de route bestaat eigenlijk uit twee delen. Het eerste deel bestaat voornamelijk uit rechte stukken. Het landschap maakte veel goed, want het lag er prachtig herfstachtig bij. Het tweede stuk voert ons om en over de heide met lekkere technische stukjes waarbij flink stuurwerk komt kijken. Erg mooi.

Na deze twee lussen kom je weer bij de Hut van Mie Pils uit. Daar hebben we een groot deel van de tweede lus opgepakt. Deze is echt heel erg technisch en rechte stukken komen nauwelijks voor. Flinke stuurmanskunst is er nodig om je door de slingerende singletrack te bewegen. Helaas hadden we ergens een bordje gemist waardoor we een groot stuk in een woonwijk hadden gereden.

Hoewel het de avond ervoor echt flink had geregend, viel het qua modderbad reuze mee. Bordjes waren niet altijd even makkelijk te vinden.

Toertocht: het Dak van Brabant

Een tocht die we eigenlijk steeds hebben vermeden...het Dak van Brabant. Puur omdat we er vanuit gingen dat ie zo populair was dat het voornamelijk filerijden was. Helaas konden we onze nieuwsgierigheid niet bedwingen en zijn toch naar de 25e editie van deze populaire toertocht gegaan.

Vanuit Nuenen is het meteen singletracken en daar houdt het eigenlijk niet meer me op tot je weer terug bent in Nuenen. Een geweldige route en tot in de puntjes verzorgd. De route was uitstekend uitgepijld. Verzorging was super en onderweg hadden ze ter gelegenheid van de 25e editie een soort behendigheids-parcourtje ingebouwd.

Als laatste werd je getrakteerd op de Gulberg. Geen standaard rode route volgen maar volledig anders ingericht. Een nieuwe (niet permanente) beklimming en waar je normaal omhoog kruipt, ging je nu naar beneden. Erg leuk. Feit blijft dat de track erg uitgesleten en daardoor redelijk "tricky" is.

Helaas af en toe toch wel file gereden maar het viel me achteraf gezien reuze mee. Er waren ook voldoende inhaalmogelijkheden.

Al met al een toertocht die tot in de puntjes verzorgd was. Complimenten aan de organisatie!

Downhill

Toertocht: ATBeasts Gemert

Tja...eigenlijk een herhaling van vorig jaar. Blijft een aardige tocht. Ook blijf ik me iedere keer verbazen dat er in Bakel toch echt leuke stukken liggen die lekker technisch zijn. Een Python in de Efteling doet er niet voor onder zeg maar.

Overigens hoort in dat zelfde rijtje ook het stuk na de loop/fietsbrug in Helmond thuis. Erg mooi en technisch. Helaas is het daartussen vaak pad en toch net wat veel asfalt.

We waren dit jaar vroeg gestart. Dat is wel een aanrader. Bijna geen verkeer onderweg.

Toertocht Eersel

Vandaag stond de toertocht van Eersel opt program. De tocht kende verschillende afstanden, waarbij we voor de 55 km. kozen. Rond 08.45 uur stonden we bij de start. En het was druk! Niet normaal. Al een man of 50 voor ons in de rij voor het inschrijven. Wel vele mooie (dure) fietsen gezien.
De tocht was als marathon aangekondigd en dat was te merken. Bijna alleen maar lange rechte stukken over brede zandpaden en wat asfalt. Er zaten een paar technische bosstukken tussen, maar dat zal niet meer dan een kwart van het totaal zijn geweest. Dus een parcours om snelheid te maken en dat was te merken.
De eerste 15 km. moest ik nog echt in het ritme komen. Het ging niet van een leien dakje. De pauze kwam na 20 km. al heel snel. Of er nog een zou volgen wisten we niet. Het tweede stuk ging een stuk beter. Niet dat ik D kon bijhouden, maar de afstand was wel kleiner. De tweede pauze, die er dus wel was, was rond 35 km. Hierna begonnen de bovenbenen toch flink te verkrampen. Het stuk van enkele kilometers langs de slootkant maakte het er niet beter op! Uiteindelijk na 55 km. was het weer gedaan. D stond natuurlijk al te wachten...
En onderweg alleen maar zonneschijn gehad.





Kilometers: 55
Gemiddelde: 24,6 (D 26,1)

Toertocht Stein

Dit jaar wederom de toertocht in Stein gereden. Voor het verslag van vorig jaar kijk hier.
Het was prachtig weer en we waren dit jaar met z'n vieren. De route was hetzelfde als vorig jaar, snel dus (heel snel) met een paar pittige stukken er tussen.
Het was wederom een prachtige route, met iets teveel asfalt dat wel. Het gemiddelde was dit jaar een stuk hoger dan vorig jaar. D had zelfs een gemiddelde van 24 op de teller!

Misschien volgend jaar de 60 km.....

En hierbij de 'actie' foto's.














Kilometers: 42,3
Gemiddelde: 22,5

Toertocht: St. Oedenrode/Nijnsel

Hup, daar is ie weer! Eén van onze favorieten. Uiteraard weer starten bij de Vresselse Hut en van daar uit richting Son en Breugel.

Maar...verrassing! Het eerste deel van de tocht (voor de pauze) is anders geworden. Er zitten nieuwe stukken in en het is bijna voor 80% alleen maar technisch sturen. Geweldig. Chapeau voor de organisatie, erg goed gedaan.

Na de pauze is het grotendeels de vaste route van St. Oedenrode volgen met de welbekende slingerpaden. Geen idee of de organisatie er rekening heeft gehouden met "de hoeveelheid" slingerpaden maar in mijn ogen was het precies genoeg. Als je de hele vast route rijdt is het veel te veel van het goede namelijk...maar dat terzijde. Uiteraard zat de wip erin verwerkt en de route is tot op het laatste erg boeiend. We hebben ons weer goed vermaakt.

Toertocht St. Anthonis

Gister de toertocht van St. Anthonis gereden. Eigenlijk geen verschil met de tocht van vorig jaar. Daarom maar geen nieuw lulverhaal, enkel een verwijzing.
Het weer was dit jaar wat minder, wat druppels gehad onderweg. De ondergrond was daarentegen wel heel droog, dus veel los zand.
Ondanks de vakantie nu wel een goed gemiddelde.

Kilometers: 46
Gemiddelde: 23,3

Toertocht Swalmen

Afgelopen zondag de toertocht van ATB Extreme gereden in Swalmen. Om 8 uur aangereden, zodat we iets na negenen konden starten. Het was wel wat koud aan de start, dus toch maar een extra shirt/jas aangedaan.
Meteen in het begin achter een groep wielrenners gekomen. Hard op de rechte stukken en stapvoets door de bochten dus. Dat verpest je ritme meteen. De route begon vrij rustig, maar er kwamen al snel wat pittige klimmen in. Ook zaten er wat technische stukken tussen.
Omdat de benen van mij niet wilden, op de splitsing toch voor de 35 km. gekozen. D wilde graag de 50 doen, maar is toch ook voor de 35 gegaan. Bij het pauzepunt was het de ene dure fiets na de andere. Hoezo crisis...
Na de pauze waren het vooral gewone paden, met een enkel technisch stuk. De tocht verder 'rustig' uitgefietst. D was inmiddels op de pedalen gaan staan, want het gemiddelde moest toch omhoog!
Al met al een perfect georganiseerde tocht in een mooie omgeving. Volgend jaar terug voor de 50 en met een beter tempo.

Kilometers: 35
Gemiddelde: 22,5 (D 24)

Vaste route: Drunense Duinen int kwadraat

Vandaag was het weer niet zo denderend (regen). Prima om te gaan fietsen dus! De route van de Drunense Duinen gepakt met de bedoeling die 2 keer achter elkaar te doen.
In het begin regende het nog niet zo hard. Het duinzand was wel wat beter te rijden, maar nog te los om er doorheen te fietsen. Wel plakt dat mulle zand met wat water enorm aan je banden. Het koekt helemaal aan elkaar. Het gebruik van de laatste twee tandbladen op de cassette was al meteen onmogelijk. De ketting sloeg er continue op over. Dan maar wat meer schakelen tussen het middenste en het grote blad voor.
De eerste ronde rustig begonnen met aan het eind 21 gemiddeld. Omdat ik nog nergens last van had begonnen aan de tweede ronde. Het begon ook harder te regenen. Op het zand kwamen al wat plassen te staan. Het fietsen door het zand ging daardoor wel wat makkelijker. Bijna niet meer hoeven afstappen. Alleen schuurt dat zand wel enorm aan je kont... Op het eind van de tweede ronde sloeg de kramp toe, vooral bij het klimmen. Toch nog een net gemiddelde gehaald.




Kilometers: 52,2
Gemiddelde: 20,7

Vaste route: Drunense Duinen

Gisteren samen met Jurgen een rondje door de Drunense Duinen gedaan. Het had net geregend (flink) dus ik zag de bui al hangen: modder! Maar, dat bleek juist niet het geval te zijn. Doordat het geregend had, was het mulle zand op de singletrack mooi aangehard en was het lekker doorknallen.

De stukken met het mulle zand zijn echt "gemiddelden killers". Sommige stukken zijn (bijna) niet meer te fietsen, gewoonweg omdat er zoveel mensen over dit populaire parcours raggen. Terecht natuurlijk, daar is het voor bedoeld.

Anyway hebben we er een gemiddelde van 20,7 km/u aan overgehouden. Zeker niet slecht al zeg ik het zelf.

Hoewel het ietsjes aan de hobbelige kant is, begint het parcour steeds meer sympathie van me te winnen.

The Ride Journal

Ik kreeg het eerste issue van The Ride via de mail...een prachtig vormgegeven magazine met dito fotografie. Alhier te downloaden:

www.theridejournal.com

Vaste route: Overloon

Overloon...slechts een half uurtje tuffen en je staat op de parkeerplaats van het oorlogsmuseum. Meteen wordt de toon gezet voor het eerste deel van de route: waar is de bewegwijzering?

Je start de route tussen het Libery Park en de tennisvelden. Na goed 100 meter moet je rechts af de bossen in. Let op, de route is uitgepijld met houten paaltjes met een paarse kop met daarop in het wit het bekende mountainbike route logo.

Het begint meteen goed...not...gelijk de weg kwijt en onderweg mis je regelmatig een paaltje omdat deze helemaal is ingegroeid of, omdat het houten paaltjes zijn, ze zijn weggerot en dus omgevallen. Ook de witte verf is niet echt weersbestendig waardoor de routetekens vervagen.

Meteen in het begin is er een singletrack. Daar kun je hard maar let op de bramenstruiken, die waren er in overvloed.

Na wat zoeken, keren, stukken 2x rijden en dergelijke, kom je bij een splitsing. Daar kun je kiezen tussen twee lussen van elks ongeveer 17 km. We hebben lus III genomen en dat maakte de ongemakken van het zoeken en verkeer rijden in eerste instantie meer dan goed. Het is echt een heerlijk stuk knallen! Niet echt heel technisch maar dat maakt niet uit. Deze lus is uitgepijld met zwarte pijlen.

De tweede lus heeft iets meer techniek nodig, maar is niet veel spannender te noemen. Er zit maarliefst 1 klimmetje in en door het stuk bos loopt een soort aorta-achtig fietspad waar je op terug blijft komen. Heel verwarrend, je denkt continue dat je er al geweest bent.

Al met al zeker de moeite waard en nu we de weg weten denk ie alleen nog maar mooier kan zijn. Let wel goed op de bewegwijzering, hier en daar ontbreken gewoon paaltjes...

NEW! Trek 8000 WSD

NEW NEW!! Wendy's Trek 8000 WSD. Prachtig machientje, mooi afgemonteerd, fijne vork en een heerlijk breed stuur voor de missis. Nu nog vies maken...

Salsa Moto Rapido upgrade

Ongelofelijk maar waar...de XTR lagers in het bottom bracket zijn niet bestand tegen twee keer modderbad in Malden. Dat valt me echt tegen. Het linker lager zat zo vast als een huis en de trap-as draaide alleen nog maar op de lagerbescherming. Dus...spullen van meneer King erop. 5 jaar garantie.

Daarnaast was het tijd om afscheid te nemen van de ontzettend lelijke XT crank. Race Face XC Deus 2010 kwam er voor in de plaats. Uiteraard nog gewoon met de Blackspires, want die bevallen uitermate goed.

Merlin

Gisteren kwam Tilly even langs met zijn nieuwe wegraket. Merlin frame, Zipp wielen...all the goodies. Ik ben normaal niet zo van de wielrenfietsen, maar dit is een prachtexemplaar.

Afgebroken zadelpen

Vandaag is tijdens een rondje Gemert mijn carbon zadelpen van FSA afgebroken. Eerst dacht ik nog dat mijn zadel zelf was losgeschoten, maar zoals op de foto is te zien was dat niet zo.



De pen is precies afgebroken op het punt waar het uit het frame komt. Waarschijnlijk is de druk op dat punt te groot door de constructie van de zadelpenklem. Je ziet ook duidelijk de afdruk van de klem in de zadelpen staan.
De nieuwe pen is al besteld. Deze dus eerst maar eens wat losser in het frame vastzetten... en hopen dat deze heel blijft.

Doei Trek 6500, hallo Commencal Nuts 5!

Voor Dennis stond er al heel lang een ander frame op het programma maar er is nooit echt besloten wat het moest zijn...totdat er een Commencal Nuts 5 frame werd aangeboden op het mountainbike forum. Het frame is echt prachtig en in een zeer goede conditie. In een avondje waren de spullen van de Trek 6500 verhuisd naar de Commencal. Echt een prachtige fiets geworden.

Hier nog met de platforms erop

Salsa Moto Rapido upgrade

Tijd voor nieuw meubulair op de Salsa: Selle Italia SLR Gel flow.

Trek 6500 up-up-up-upgrade!

Nieuwe wielen voor de Trek 6500 van Dennis:

- DT Swiss Competition spaken

- DT Swiss 4.2d velgen

- Tune King Kong naven

- Vredestein Black Panthers XTrac banden (tubeless)

Daarnaast is de aandrijflijn ook nog ververst met een nieuwe cassette en een nieuwe ketting. Voorlopig kan ie er weer even tegen.

Upgrade Marin

De oude XT derrie van de Marin was moe...Dus, tijd voor een frisse, welliswaar gebruikte, maar kekke XT Shadow derrie. Ziet er toch wel een stukje gelikter uit ook zo.

Vaste route: Oirschot

Sinds lange tijd maar weer eens een vast route genomen en wel die van Oirschot.

Het startpunt voor deze route lag bij sportpark De Kemmer aan de Bloemendaal 5 te Oirschot. Er is parkeergelegenheid in overvloed.

De route begint met wat rechte bospaden en een behoorlijk stuk asfalt om ons over de A58 te brengen. Ten zuiden van de A58 ligt eigenlijk de complete route. Het is een gevarieerde route met veel singletrack en technisch rijden, wat bospaden maar niet overdadig veel en een beetje asfalt.

Ondanks het wat slechte weer was het geen modderbad geworden en eigenlijk heb je tijdens het fietsen in de bossen niet zo veel last van regen. Wel zorgde de nattigheid voor zompige paden waar de Nobby Nics gretig van smulde. Het lijkt wel of er iemand constant aan de remmen zat!

De route is uitgepijld met een rode variant van het internationale mountainbike teken. Let op, het zijn eigenlijk twee routes; een rode variant en een donker-rode variant. Aansluitend kun je de route van Vessem nog rijden en daarmee het totaal op 80 kilometer zetten. Dat hadden we dus niet gedaan en lekker ruim 42 kilometer getrapt.

Nieuwe remmen: Avid Elixir CR

Vanwege een onverwachte financiële meevaller :-) de Avid Juicy Three's op mijn Marin toch maar vervangen. Het zijn fijne remmen, maar de achterrem werkte toch niet meer helemaal hoe het hoort (lees aanlopende schijfrem).
De nieuwe Elixir CR's stonden al op mijn verlanglijstje en bij Fietsportief waren ze wel heel goed geprijsd. Die maar meteen bestelt en na een paar dagen in huis.

Zo zien ze er gemonteerd uit.





Vandaag de remmen uitgeprobeerd. Heel fijn, kan niet anders zeggen. Maar het grootste verschil is toch een vrijlopende achterrem... Dat scheelt behoorlijk, meer dan ik verwacht had.

Zwitserland - Ovronnaz

Vorige week was het zover. Eindelijk een keer echt de bergen in en wel in het land van de besneeuwde bergtoppen, Milka-koeien en dikke bankrekeningen: Zwitserland. We verbleven maar 3 dagen. Veel te kort natuurlijk. De thuisbasis was gestationeerd in Ovronnaz, een klein dorpje tegen een berg aan met een magnifiek uitzicht.



Ons huisje, geregeld via Interhome. Perfect verzorgd. Het huisje was gloedje nieuw! We hadden ook een eigen garage.

Heel erg vervelend uitzicht vanaf ons balkon

Een kijkje richting Sion.

Bij gebrek aan een wasdroger...dan maar de kachel full throttle

Tijdens één van de eerste routes reden we door een tunneltje. Erg cool.

Weer zo'n vervelend uitzicht richting Martingy.

Bike posershot. Klopt...het zijn er maar 3. Bij aankomst was Jurgen niet lekker en heeft de eerste fietsdag in de ochtend aangesterkt om 's-middags weer mee te kunnen.

Hoog he Jowan?

Vroooooaaaa!!

Posershot van Jowan op 1950 meter.

Duh. Haha Bas was ook blij dat we na deze fotoshoot alleen nog maar naar beneden gingen.

De Salsa in de sneeuw! Vet!

De Trek van Jowan in de sneeuw.

Poetsen!

Prachtige omgeving en dit was een steenworp van ons chalet...echter, wel bijna recht omhoog!

Dennis keert terug van een verkenningsritje richting een waterval.

Leegstaande boerderij op 1980 meter.

Posershot op 1980 meter.

Wat is het toch vervelend om naar beneden te kijken...

Superview

Het beste voor het laatste...na een klim van ruim 1.5 uur, kwamen we op 2200 meter. Een paar posershots waard dachten we zo. Eerst Dennis.

...dan Jowan...

...en dan Bas....

...en dan...Jurgen die er klaar mee was met het klimmen. Zou je denken?

Prachtig uitzicht waar we vandaan kwamen.