Ook dit jaar met de fiets naar het startpunt. Dat was gelijk een mooie opwarmer: wind op de kop. gelukkig betekende dat voor de terugweg iig wind in de rug.
De lange modderstrook die naar de stuwwallen leidt is nu voor 60% verhard. Wat een opluchting. Dat betekent bij terugkomst effe lekker uitrijden en niet nog flink moeten stampen.
Dit jaar was de tocht veel minder verrassend als anders. Veel rechte stukken en veel te veel asfalt. Daar tussen zaten wat mooie technische gedeeltes waaronder het deel in Bakel wat ook in de toertocht van Gemert terug komt. Ook delen van de vaste route van Gemert komen terug en er wordt zelfs een stuk tegen de richting in gereden.
Bij de 45km was de koek op. Toch teveel gegeven op de weg naar de Rips en eerlijk is eerlijk, zo'n Selle Italia plankje is niet bedoeld om bijna 3 uur op te zitten...
Al met al niet echt een superroute deze keer...Jammer. Gelukkig zat het weer ontzettend mee!
0 reacties:
Een reactie posten