zondag 24 oktober 2010

MTB rollerbank

Hahaha, eindelijk een goede indoor mtb-training...

vrijdag 22 oktober 2010

Niner Hardtail

zondag 17 oktober 2010

Toertocht: Bladel

Vorig jaar genoten tijdens de jubileum-tocht in Nuenen (Het Dak van Brabant), maar dit jaar was toch weer Bladel aan de beurt en wel de 55km variant.

De start was bij Hotel Pension de Tipmast in Bladel. Ruimschoots van te voren wordt aangegeven waar de start is. Parkeergelegenheid is niet echt optimaal: achter elkaar langs de krappe weg. Ook het inschrijf "lokaal" is een beetje klein en krap en daardoor wat rommelig.

Globaal kunnen we de route in drie stukken verdelen: start -> 1e pauze, 1e pauze -> 2e pauze, 2e pauze -> finish.

Het eerste deel is een mix van leuke singletracks en bospaden. Het had een paar dagen wat geregend en de ondergrond was daardoor op sommige plekken mooi ingezakt en hard geworden. Dat leverde in het eerste stuk lekkere snelle paden en singletracks op. De balans tussen die twee was dik in orde.

Bij het 1e pauzepunt (na ongeveer 20km bij een vennetje) was meer dan voldoende te eten. Als je wat te kort kwam, lag het toch echt aan jezelf.

Het tweede deel was minder spannend en op sommige stukken ook wel zwaarder. Wat me opviel is dat er veel wortel- en ruiterpaden waren. Ook hebben we stukken gereden van een vaste mountainbike route. Hier was de balans tussen singletrack en bospaden iets minder verfijnd.

Het tweede pauzepunt (na ongeveer 42km ergens midden in de bossen) was wellicht nog beter voorzien omdat naast alle andere lekkers, er ook heerlijke tomatensoep voorhanden was. Ik heb daar gretig gebruik van gemaakt want ik barste van de honger.

Zou het vennein van de tocht dan in de staart zitten? Yep, dat zat het...een paar zware modderpaden zorgde voor een partijtje flink stampwerk. Ook in dit stuk zaten weer een aantal flinke stukken van een vaste mountainbike route.

De route is zeer goed uitgepijld. Iedere afslag wordt ruimschoots vantevoren aangekondigd en na de afslag krijg je nog een "bevestigingspijl". Bij een splitsing wordt duidelijk aangegeven welke afstand je moet kiezen en na de afslag krijg je daar nogmaals een bevestiging van. Erg goed gedaan.

Over het algemeen een zeer leuke route om te rijden en goed georganiseerd! Complimenten aan de organisatie van ATB Vereniging 26inch!!...en ook een beetje aan de weergoden.

PS: door onvoldoende batterijcapaciteit helaas geen GPS gegevens beschikbaar

vrijdag 15 oktober 2010

ATB Trainingsparcours

ATB Vereniging Oldebroek heeft een fantastisch idee ook daadwerkelijk realiseerd: een ATB trainingsparcours!

Voor meer informatie en foto's kijk op de site:

donderdag 14 oktober 2010

First look: Niner M.C.R.9 met SRAMM XX en Chris King

VET!




Kijk hier voor het complete artikel en nog meer foto's.

maandag 11 oktober 2010

BikeJump!

zondag 10 oktober 2010

Product-review: Camelbak Lobo vs. Lezyne Smart Pack

Lezyne Smart Pack (2 liter)
Vanaf het begin dat ik een hydration-pack wilde, was ik eigenlijk al overtuigd van de kwaliteit die Lezyne me zou bieden. Dus, had ik een Lezyne Smart Pack aangeschaft en wel de 2 liter variant.

Opbergmogelijkheden
De rugzak bestaat uit twee grote vakken: 1 voor de waterzak, de andere voor spullen. De waterzak zit vast door zijn (gevuld) volume en wordt middels een klittebandje op zijn plek gehouden. Je merkt het heel goed als je dat een keer vergeet vast te maken.

Mijn standaard uitrusting tijdens het fietsen bestaat uit:

  • binnenband
  • bandenlichters
  • bandenplakkers (Lezyne Smart Kit)
  • handpomp (Lezyne Pressure Drive)
  • reserve remblokjes
  • sleutels
  • telefoon
  • geld
Het opbergvak van de Lezyne is voorzien van rekbare vakjes gemarkeerd met een picto die verraadt wat er in het vakje zou moeten worden opgeslagen. Eerlijk gezegd werkt dat echt perfect en je opbergvak is heerlijk georganiseerd. Voor de rondslingerende sleutels is er een haakje beschikbaar. Jammer is dat als je een iPhone hebt, het vakje voor de mobile telefoon te klein is. Dat geldt overigens ook voor het vakje voor de binnenband, dat is redelijk aan de krappe kant terwijl het vakje voor de remblokjes en geld ruim genoeg is.

Gebruik van de waterzak
Wat me meteen opviel was het gemak waarmee je de waterzak kunt vullen en schoon maken. Je haalt de zak met gemak uit de tas (ritssluiting voor deze ruimte is erg ruim), stripsluiting openen, zak binneste buiten keren en schoonmaken. Vullen gaat net zo makkelijk. De drinkslang komt boven in het midden van de rugzak naar buiten en kun je vervolgens naar links of naar rechts leiden over 1 van de schouderbanden middels een elastisch lusje. Het mondstuk kun je openen door deze in zijn geheel naar links of naar rechts te draaien.

Fijnafstelling
De rugzak is in hoogte verstelbaar. Dat betekent dat je de schouderbanden hoger of lager aan de rugzak kunt bevestigen middels een klittebandsysteem. Tussen de schouderbanden zit een kleiner bandje aan de voorkant. In tegenstelling tot de 3 liter variant, bezit de 2 liter versie geen heupband.

Voordelen:
  1. bergruimte netjes georganiseerd
  2. waterzak erg makkelijk te vullen en schoon te maken
  3. goede kwaliteit materiaal


Nadelen:

  1. sommige vakjes in de bergruimte zijn te klein
  2. schouderbanden schuren over kleding
  3. ontbreken van heupband doet de tas springen
  4. moeilijk verkrijgbaar in de winkels
  5. slechte kwaliteit drinkslang (uitdrogen en scheuren) en mondstuk (lekken)
  6. prijs


Camelbak Lobo
Omdat de mondstukken van mijn Lezye maar bleven lekken, besloot ik een andere rugzak te gaan nemen. Het model wat het dichts bij mijn gebruik lag, was de Camelbak Lobo met een 3 liter waterzak.

Opbergmogelijkheden
De Lobo heeft 3 opbergvakken: 1 voor de waterzak en 2 voor spullen. De beide vakjes bieden voldoende ruimte en zijn beide voorzien van netjes waarin je materiaal kunt opbergen. Niets speciaals dus, geen picto's en geen maatvakjes.

Gebruik van de waterzak
Als je de Lezyne gewend bent, is dit echt een crime. Wat een rotsysteem. De waterzak zit ontzettend goed in de zak opgeborgen, daar is geen twijfel aan, maar het verwijderen ervan vraagt al behoorlijk wat handelingen. Als de waterzak er eenmaal uit is, kun je deze door een grote draaiknop te openen, vullen. De draaiknop bevat tevens het ingeneuze ophangsysteem waarmee de zak in de rugzak wordt "vergrendeld". De drinkslang komt vervolgens links of rechts boven uit de rugzak en wordt door een elastisch lusje over een schouderband naar keuze geleid. De drinkslang is een beetje stijfjes waardoor deze niet echt naar beneden hangt. Het is daarom van essentieel belang dat deze goed op lengte wordt gemaakt, anders levert dat irritatie op tijdens het drinken: je mondstuk komt scheef in je mond. Het mondstuk is te openen en te sluiten middels een schuifje.


Fijnafstelling
De schouderbanden zijn niet in hoogte afstelbaar. Wel bevat deze rugzak een heupband.

Voordelen:
  1. fijn mondstuk
  2. ontzettend goede pasvorm ondanks ontbreken van in hoogte afstelbare schouderbanden
  3. materiaal is goed verkrijgbaar
  4. prijs


Nadelen:

  1. bergruimte rommelig
  2. onderhouden en vullen van de waterzak


Conclusie
Ik ga het vullen en schoonmaken van de Lezyne zeker missen maar ga waarschijnlijk ook wel meer routine daarin krijgen bij de Lobo. Het systeem is goed bedacht, maar niet ingenieus en gebruiksvriendelijk. Camelbak kan daarin makkelijk nog wat stappen maken. Het mondstuk daarentegen was heerlijk...en lekte niet!

Daarnaast is de opbergruimte voldoende, maar ben meer gecharmeerd van de Lezyne-way. Voordeel is natuurlijk dat je niet iedere keer daarbij hoeft te zijn.


Bij de Lezyne had ik toch een aantal ritten nodig om de juiste afstelling te vinden van de schouderbanden en was het ontbreken van de heupband echt een gemis. De Camelbak verraste mij doordat deze direct onopvallend op mijn rug zat door de goede pasvorm.

Ik denk dat als Lezyne en Camelbak samen aan tafel zouden gaan zitten je een perfecte hydration pack zou hebben maar vooralsnog kies ik voor pasvorm en beschikbaarheid in de winkels.

Toertocht: ATBeasts Gemert

Vanwege mijn crash van vorige week besloten de 35km variant van deze route te nemen. Ieder gat in het pad of weg was een aanslag op mijn gekneusde ribbenkast.

Anyway...De tocht begint eigenlijk met een stuk van de vaste route maar dan tegen de richting in. Eenmaal in de bij de Grotelse Bossen een half rondje om de Aarlese Visvijver en dan richting de Bakelse Bossen voor een super stukje technisch rijden. Geweldig.

Eenmaal de splitsing van de verschillende afstanden voorbij, is het eigenlijk wel gedaan met het feest. Niet echt spectaculaire stukken meer en na de (goed verzorgde) pauze is het linea recta naar de Gemeentebossen van Gemert om daar vervolgens weer een groot stuk van de vaste route te pakken.

Al met al niet echt spannend en bij aankomst had de 45km er ook wel aan gezeten. We hadden in ieder geval prachtig weer (vol zon in Oktober!) en het parcours lag er perfect bij.

Ondanks de latere start, toch weinig verkeer gehad onderweg. En linten...nee, dat is echt niet mijn ding om route uit te zetten en ik begrijp nog steeds niet de logica om RODE linten voor "links" te nemen en GEEL voor "rechts"...

Bekijk de route op RunKeeper.com



woensdag 6 oktober 2010

Niner M.C.R. 9

Jammie!!


maandag 4 oktober 2010

zondag 3 oktober 2010

Toertocht: Lieshout

Zo...Wat een supertocht!!

De tocht begint in Lieshout bij Bavaria (nou is dat niet moelijk aangezien half Lieshout uit Bavaria bestaat). Je wordt direct getrakteerd op een leuk klimmetje waarna je al gauw in de bossen beland. Je duikt de Stiphoutse bossen in en eigenlijk kom je daar niet meer uit.

Singletrack maximus! Heerlijk. De hele tocht is 1 groot singletrack festijn met genoeg mogelijkheden om eventueel te passeren. Alles zit erin: strak bochtenwerk, klimmetjes (vaak verrassend "om de hoek") en sprintjes (effe bijkomen).

In feite is het een combinatie van een paar goeie toertochten en vaste routes bij elkaar. Kan eigenlijk niet beter. Er zitten delen in van de vaste route van Nuenen, delen van de toertocht van Mariahout en dan nog wat nieuw spul.

De route was erg goed uitgepijld (zwarte pijlen op oranje). Helaas toch een keer verkeerd gereden omdat er klaarblijkelijk pijlen waren verdwenen. Op gevaarlijke oversteekpunten waren "marshalls" en op het pauzepunt kon je al snert krijgen! Dat was een beetje vreemd...het was 23 graden. Ok ok, dat hadden we niet verwacht in oktober maar toch...

Het leek of er niet erg veel animo voor de tocht was en dat echt heel jammer zijn. Deze tocht is écht de moeite waarde en haalt het maximale uit het gebied waar deze doorheen loopt. Deze komt in mijn top 5 te staan...dus, volgend jaar iedereen naar Lieshout!

Complimenten aan de organisatie!