Zaterdag 2 mei was het zover. De
Shimano Fietschallenge waar we ons met z'n vieren voor hadden ingeschreven. De startnummers hadden we al doorgekregen, 887 voor Jurgen, 888 voor Dennis, 889 voor Bas en 890 voor Jowan.
Op het laatste moment moest Dennis helaas verstek laten gaan. Hij was te ziek. Jurgen (ikke dus) had last van een behoorlijke verkoudheid, maar ging toch mee richting Vaals. Na veel twijfel besloot ik toch maar om (rustig) te gaan rijden.
Om half elf stonden we op de parkeerplaats in Vaals en konden we het startpakket ophalen. Na het vastmaken van het startnummer en de chip op de voorvork stonden we om half twaalf in ons startvak (achteraan). Om 12.00 uur was de massale start van ongeveer 1000 man! Dat betekende voor ons dat we pas na een paar minuten ook echt konden vertrekken. De trechter in de start hield nogal op.
Meteen na de start was het volop klimmen. 100 hoogtemeters over 1,5 kilometer asfalt. Daar al heel wat rijders ingehaald. Toen de bossen ingedoken waar het klimmen nog even doorging. Ook daar gingen we meerdere rijders voorbij, alhoewel het dan lastiger inhalen is. Bovenaan de Vaalserberg reden we onder de finish door, die we na 40 kilometer opnieuw zouden zien.
De eerste 5 kilometer ging lekker, maar toen kwamen we in een file terecht. Een flinke klim zorgde ervoor dat alles vastliep. Dat was dus meer dan een kwartier wachten tot je weer kon doorfietsen. Heel slecht van de organisatie. Na deze opstopping was het veld wel uit elkaar getrokken. Net voor de opstopping ging de achterband van Bas lek. Die kon dus gaan plakken. Omdat het een wedstrijd(je) was, reden Jowan en ik door.
De rest van de tocht was prachtig. Alleen maar klimmen en dalen met weinig asfalt onder een prachtige warme zon. Dat was soms lopen omhoog en met 63 km. per uur omlaag. Gelukkig weinig last gehad van de langzamere rijders. Ook de toeschouwers die ons langs de kant aanmoedigden was heel leuk.
Na 44 kilometer op mijn teller was de finish weer in zicht (in werkelijkheid waren het 42 kilometers met 907 hoogtemeters). Helemaal op kwam ik over de finishmat. Het kostte me daarna ook een half uur, twee bekers energiedrank en een powerbar om weer enigzins bij te komen. Toch de verkoudheid waar ik tijdens de rit nauwelijks last van had gehad. Na een minuut of 10 kwam Jowan binnen en 20 minuten daarna Bas.
Dat betekende dat ik als 37ste eindigde, Jowan als 50ste en Bas als 76ste. Niet gek voor de eerste keer.
Al met al een hele geslaagde dag. Volgend jaar weer en hopelijk zijn we er dan met z'n vieren.
