Beetje intervaltraining gedaan op groot stuk van de vaste route in Gemert:
km's: 26.27
gemiddelde: 22.07
donderdag 29 mei 2008
zondag 25 mei 2008
Vaste route Gemert
Vandaag met z'n vieren de vaste route van Gemert gereden. Het was perfect fietsweer. Helaas brak na 20 km. de ketting van Jowan. Die moest dus te voet richting huis. Omdat Bas een gezellige familiegathering te bezoeken had, ging hij na 40 km. naar huis. Hopelijk nog op tijd... Dennis en Jurgen wilden een langere afstand doen dan normaal, dus werd er begonnen aan ronde 2. Toen de benen van Dennis echt niet meer wilden, haakte hij af op bijna 70 km. Jurgen ging nog even door, alhoewel de benen behoorlijk zwaar aanvoelden. Na 4 uur en 3 minuten werd ronde 2 volbracht. Een totaalafstand van 90 km.! Nu de rest van de dag herstellen!
km's: 90.2
gemiddelde: 22.2
km's: 90.2
gemiddelde: 22.2
vrijdag 23 mei 2008
2001: A Space Odyssey
Dit leek minder dan een jaar geleden nog echt toekomst.
2001 kilometers op de mountainbike. Niet gek al zeg ik het zelf.
Op naar de 4002.
2001 kilometers op de mountainbike. Niet gek al zeg ik het zelf.
Op naar de 4002.
donderdag 22 mei 2008
Vaste route: Gemert
Trainingsrondje vaste route Gemert. Uiteraard perfecte aangelegenheid om de "nieuwe" stuurpen te proberen. Wat een verschil met de 120mm. Ik had niet gedacht dat 2cm wat uit zou maken. Het ging heerlijk en de resultaten liegen er daarom dan ook niet om:
km's: 43.75
gemiddelde: 24.07
Alleen jammer dat Jurgen de 100mm terug wil...
km's: 43.75
gemiddelde: 24.07
Alleen jammer dat Jurgen de 100mm terug wil...
maandag 19 mei 2008
Stuurpennendans
Vandaag hebben we stuurpennen gewisseld.
Omdat Jurgen gewend is ver voorover te zitten en een 100mm stuurpen heeft en ik van riser naar flatbar ben gegaan en een 120mm stuurpen heb, leek het ons geen slecht idee deze twee gewoonweg te wisselen:
De 120mm FSA op de Marin van Jurgen
De 100mm FSA op de Cube van Bas
Omdat Jurgen gewend is ver voorover te zitten en een 100mm stuurpen heeft en ik van riser naar flatbar ben gegaan en een 120mm stuurpen heb, leek het ons geen slecht idee deze twee gewoonweg te wisselen:
De 120mm FSA op de Marin van Jurgen
De 100mm FSA op de Cube van Bas
zondag 18 mei 2008
Nederlands Militair Kampioenschap..
Het deelnemen aan wedstrijden doet mij over het algemeen vrij weinig. Het was dan ook zo'n 15 jaar geleden dat ik eens aan een XC wedstrijd heb meegedaan, maar als er één op je werk wordt georganiseerd en je kunt in de baas zijn tijd meedoen, zeg ik geen nee!
Afgelopen woensdag was het weer tijd voor het Nederlands Miltair Kampioenschap. Met twee busjes vertrokken wij vanaf de Vliegbasis Volkel naar Nieuw Miligen om eens te gaan kijken wat er voor parcours voor ons was uitgezet. Helaas voor mij een weinig technisch parcours, met hier en daar wat hoogteverschil, maar wel veel singletrack. In totaal deden er 96 deelnemers mee, van hobbyisten tot professionele rijders uit de Militaire selectie. Na er achter te komen dat ik 5 minuten voor de start nog een lekke band had kon ik na een snelle reparatie toch nog achter in de rij aansluiten. En na anderhalf uur knallen kwam ik met mijn nummer 41 als 25e over de finish. Een prachtige dag met veel zon en een perfecte organisatie maken deelname wat mij betreft absoluut weer voor herhaling vatbaar!
Afgelopen woensdag was het weer tijd voor het Nederlands Miltair Kampioenschap. Met twee busjes vertrokken wij vanaf de Vliegbasis Volkel naar Nieuw Miligen om eens te gaan kijken wat er voor parcours voor ons was uitgezet. Helaas voor mij een weinig technisch parcours, met hier en daar wat hoogteverschil, maar wel veel singletrack. In totaal deden er 96 deelnemers mee, van hobbyisten tot professionele rijders uit de Militaire selectie. Na er achter te komen dat ik 5 minuten voor de start nog een lekke band had kon ik na een snelle reparatie toch nog achter in de rij aansluiten. En na anderhalf uur knallen kwam ik met mijn nummer 41 als 25e over de finish. Een prachtige dag met veel zon en een perfecte organisatie maken deelname wat mij betreft absoluut weer voor herhaling vatbaar!
zaterdag 17 mei 2008
Limburgs Mooiste
Limburgs Mooiste stond op het programma. Voor iedere fietser was wel een route naar gading. Zo ook voor de MTB-ers. Er was keuze uit: 40km landelijk, 40km technisch, 70km landelijk en een marathon van 110km welke een combinatie was van de 70km landelijk en de 40km technisch. We kozen voor de 40km technisch.
Het evenement vind plaats rond Landgraaf in Zuid-Limburg, en start vanaf het Megaland (waar ook Pinkpop wordt gehouden). Nog voor vertrek regende het pijpenstelen maar de Buienradar beloofde toch droog weer. Een beetje op intuitie hebben we de auto op een nabij gelegen parkeerplaats gezet. Het was druk. Er komen 17.000 deelnemers op het evenement af, dus het is een mierennest van auto's en schreeuwende fietser ("Aan de kant!").
De route is een goeie balans tussen singletrack, klim, daling, en snelle stukken. Door de modder liet het materiaal het soms afweten (chainsuck!!) maar over het algemeen was het lekker fietsen. Echt een technisch parcour met veel stuurwerk. Een goeie oefening dus! Halverwege de route was een rustpunt. Keuze uit een energiedrank (bleh), koek, krentenbol, thee, reep en er was gelegenheid de fiets eventueel wat af te spoelen. Ook een fietspomp was aanwezig.
De route was heel goed aangegeven met het internationale teken voor de mountainbike route. Het laatste stuk, een fixe klim op de berg van de skibaan, is uitgezet door de organisatie, de rest van de route was een vaste route...dat maakte de hoogte van het inschrijfgeld alleen maar zuurder: €15,-. De route hadden we ook op een andere dag kunnen rijden...Desalniettemin een prachtige route en zeker voor herhaling vatbaar!!
De Cube voelt nog steeds niet helemaal vertrouwd aan. Het is glibberen en glijen en ik overweeg ook de Schwalbe Racing Ralph 2007 die achter is gemonteerd te vervangen door iets anders. Ook de flatbar is wennen als je altijd met een vele bredere riser hebt gereden. Och ja, reden te meer om nog meer te gaan trainen!
km's: 51.71 (vanaf parkeerplaats)
gemiddelde: 17.46
Het evenement vind plaats rond Landgraaf in Zuid-Limburg, en start vanaf het Megaland (waar ook Pinkpop wordt gehouden). Nog voor vertrek regende het pijpenstelen maar de Buienradar beloofde toch droog weer. Een beetje op intuitie hebben we de auto op een nabij gelegen parkeerplaats gezet. Het was druk. Er komen 17.000 deelnemers op het evenement af, dus het is een mierennest van auto's en schreeuwende fietser ("Aan de kant!").
De route is een goeie balans tussen singletrack, klim, daling, en snelle stukken. Door de modder liet het materiaal het soms afweten (chainsuck!!) maar over het algemeen was het lekker fietsen. Echt een technisch parcour met veel stuurwerk. Een goeie oefening dus! Halverwege de route was een rustpunt. Keuze uit een energiedrank (bleh), koek, krentenbol, thee, reep en er was gelegenheid de fiets eventueel wat af te spoelen. Ook een fietspomp was aanwezig.
De route was heel goed aangegeven met het internationale teken voor de mountainbike route. Het laatste stuk, een fixe klim op de berg van de skibaan, is uitgezet door de organisatie, de rest van de route was een vaste route...dat maakte de hoogte van het inschrijfgeld alleen maar zuurder: €15,-. De route hadden we ook op een andere dag kunnen rijden...Desalniettemin een prachtige route en zeker voor herhaling vatbaar!!
De Cube voelt nog steeds niet helemaal vertrouwd aan. Het is glibberen en glijen en ik overweeg ook de Schwalbe Racing Ralph 2007 die achter is gemonteerd te vervangen door iets anders. Ook de flatbar is wennen als je altijd met een vele bredere riser hebt gereden. Och ja, reden te meer om nog meer te gaan trainen!
km's: 51.71 (vanaf parkeerplaats)
gemiddelde: 17.46
Mijn startnummer:
donderdag 15 mei 2008
Vaste route: Gemert
Deel van de vaste route gedaan als training. Helaas net voor het leukste stuk af moeten breken, de hemel viel naar beneden...
km's: 27.01
gemiddelde: 23.14
km's: 27.01
gemiddelde: 23.14
maandag 12 mei 2008
Yeti
Afgelopen zaterdag ochtend vroeg op de BMX-baan in Veghel een paar foto's geschoten van Tilly. Best aardige shots voor een non-sportsfotograaf al zeg ik het zelf. Daarna zelf ook paar rondjes gereden op de Yeti. Heel apart...
zondag 11 mei 2008
Upgrades
Wat upgrades aan de Cube gedaan. Ik zat al een tijdje te worstelen met de indeling van de cockpit. Voornaamste was dat mijn remmen veel te dicht bij mijn handvaten stonden en daardoor de hele zwik naar binnen moest. Met een riser bar (FSA, 18mm) werd dat echter onmogelijk i.c.m. een remote lockon. Wellicht toch verstandig een flatbar te nemen waardoor ik ook een iets smaller (en sneller) stuur zou krijgen. Bij de LBS een Specialized Flatbar gehaald. Zie hier het resultaat:
Rechterdeel van het stuur
Linkerdeel van het stuur
Middelste gedeelte van het stuur
Rem, shifter en remote lockon (links)
Nieuw: LizzardSkin
Nieuw: XLC barends, 58 gram
Vaste route: Gemert
Deze keer een ander startpunt genomen om een deel van de vaste route in Gemert te fietsen. We waren deze keer met 5-en en de Marin Pine Mountain was voor het eerst in de bossen. Heerlijk weer. Lekker gefietst.
km's: 37.87
gemiddelde: 24.38
km's: 37.87
gemiddelde: 24.38
donderdag 8 mei 2008
Vaste route: Gemert
Trainingsrondje deel van vaste route Gemert. Omdat we een "nieuweling" aan boord hadden, lag het tempo lager dan normaal.
km's: 34.68
gemiddelde: 21.18
km's: 34.68
gemiddelde: 21.18
woensdag 7 mei 2008
Marin Pine Mountain
Nieuw in Nederland, een Marin Pine Mountain. Eén van onze pedalers-in-crime heeft gisteren zijn nieuwe speeltje mogen ontvangen uit Marin County, CA, USA. De vormen van het stalen frame komen op de foto's helaas niet tot zijn recht:
zaterdag 3 mei 2008
Vaste route: Gemert
Deel van de vaste route gereden. Erg lekker weer, afgezien van een paar modderstukjes lag het parcour er heerlijk bij. Jammer dat ook hier wandelaars de track terroriseren door dikke boomstammen over de paden te leggen. Gelukkig komt het bij de singletrack niet voor.
km's: 32.52
gemiddelde: 23.52
km's: 32.52
gemiddelde: 23.52
donderdag 1 mei 2008
Herinrichting stuur
Al een tijdje was ik niet tevreden met de positie van de remmen. Ik moest veel te veel met mijn middelvinger remmen en niet, zoals het hoort, met de wijs- én middelvinger. De wijsvinger kwam op het scharnierpunt uit.
Dan schuif je toch alles naar binnen? Was het maar zo simpel:
Dan schuif je toch alles naar binnen? Was het maar zo simpel:
- hoe verder je naar binnen gaat, hoe dikker het stuur wordt (= 31.8mm stuur)
- de REBA vork wordt geleverd met een remote pop-lock
Dus na een tijdje puzzelen en passen en meten, is het me eindelijk gelukt het hele zwikkie naar binnen te schuiven, inclusief de remote pop-lock die nu aan de linkerzijde van het stuur zit. Foto's volgen...
Vaste route: Gemert
Vandaag eerste gedeelte (met de singletrack) gereden.
km's: 34.00
gemiddeld: 22.58
km's: 34.00
gemiddeld: 22.58
maandag 28 april 2008
Vaste route: Drunense Duinen
Heavy duty stond voor de deur: 2x "the Dunes". We hadden deze route al een keer eerder gereden en mijn persoonlijke ervaring was niet echt geweldig. Half misselijk heb ik toen de rit voltooid. Maar deze keer, lekker fris en gezond de route op! We hadden besloten tussendoor bij de Roestelberg lekker wat te eten en te drinken wat een goed plan bleek. Lichte maaltijd natuurlijk (soep met stokbrood). Het perfecte weer zorgde er overigens voor dat het stikte van de wandelaars. Het aantal bikers viel eerlijk gezegd wel mee. De mulle zandstukken blijven toch lastig. Vaak afstappen en door het zand struinen met de fiets aan de hand. Aan het einde van de 2e ronde was ik het gestuiter ook beu overigens...je bent op deze route met een fully toch echt in het voordeel.
Score:
km's: 58.30
gemiddelde: 19.05
Score:
km's: 58.30
gemiddelde: 19.05
zondag 20 april 2008
Vaste route: Gemert
Trainingsrondje vaste route Gemert gedaan. Overigens is er een stuk van de route verplaatst.
km's: 48.65
gemiddelde: 22.97
km's: 48.65
gemiddelde: 22.97
XC Woldcup Houffalize
Hoppa, op weg naar Belgie richting Houffalize. Dagje MTB's kijken dit keer. Nog voor je Houffalize in kan, wordt je gedwongen op een grasveld nabij de snelweg te parkeren. Geen nood, er rijden (gratis) pendelbusjes op en neer naar het centrum.
Eenmaal in het centrum waren de XC-ers al druk aan het stampen. Het was zo'n slecht weer dat je af en toe niet eens kon lezen wat de merken van de fietsen waren. Alles was 1 grote klomp modder.
Omdat we een paar jongens van de 4X kenden, kwamen we eigenlijk speciaal daarvoor. De baan was technisch. Korte slopes en (schijnbaar) zacht. De hele wedstrijd was spannend en er was veel publiek op komen draven. Uitslag:
1. Joost Wichman (NL)
2. Kamill Tatarkovic (Czech)
3. Jurg Meijer (NL)
4. Lukas Mechura (Czech)
Zeker de moeite waard dit evenement en op naar Schladming!!
Eenmaal in het centrum waren de XC-ers al druk aan het stampen. Het was zo'n slecht weer dat je af en toe niet eens kon lezen wat de merken van de fietsen waren. Alles was 1 grote klomp modder.
Omdat we een paar jongens van de 4X kenden, kwamen we eigenlijk speciaal daarvoor. De baan was technisch. Korte slopes en (schijnbaar) zacht. De hele wedstrijd was spannend en er was veel publiek op komen draven. Uitslag:
1. Joost Wichman (NL)
2. Kamill Tatarkovic (Czech)
3. Jurg Meijer (NL)
4. Lukas Mechura (Czech)
Zeker de moeite waard dit evenement en op naar Schladming!!
maandag 14 april 2008
Ardennen: Dochamps
Dit weekend stond al meer dan een half jaar op het programma: met z'n vieren knallen in de Ardennen. Omdat één van ons al bekend was met de omgeving, hebben we Dochamps gekozen als uitvalsbasis. Van daaruit zijn verschillende plaatsen waar mtb-routes starten makkelijk bereikbaar en...het chalet was goedkoop ;-)
Vrijdag
Aankomst om omstreeks 16:00 bij het chalet. Spullen uitgepakt, BBQ aangeslingerd en huppa, eten!
Zaterdag
Dochamps: gele route
Vanuit Dochamps vertrekken een aantal routes. Wij hebben de gele route gevolgd. Deze begint nabij de camping (Le Petite Suise) in Dochamps. Klein stukje over het asfalt maar gelijk een goeie, lange klim. De route is lekker gevarieerd. Klimmen, een paar goeie afdalingen en een moeilijk technisch stuk langs een beekje waar je later ook doorheen moet (oversteek). De route bedraagd ongeveer 22km.
De gele route staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: geel op een witte ondergrond. De route is prima aangegeven.
Na de route zijn we teruggefietst naar het chalet om te gaan eten: tanken!!
Erezee: de blauwe route
Omdat we nog wat boodschappen moesten doen, waren we met de auto naar Erezee gereden waar ze een kleine supermarkt hebben. Daar begon ook de tweede route van de dag. Deze route had een aantal fixe klimmen in de aanbieding. Aan het einde van de route zit een heerlijk stuk lang naar beneden. Goed punt om even bij te komen van de steile klim. Helaas begon het op dit moment te regenen. We kwamen op het asfalt uit en eigenlijk zijn we blindelings richting Erezee gereden. Of dit volgens route was weten we niet zeker. Deze route is minder gevarieerd dan de rode route.
De blauwe route staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: blauw op een witte ondergrond. De route is prima aangegeven en start bij de kiosk in het centrum van Erezee.
Zondag
La Roche en Ardenne: route 2
Weer op tijd op want deze keer vertrekken we vanuit La Roche en Ardenne, een toeristisch plaatsje in een dal...precies...in een dal dus: the only way is up! Voor die dag hadden we de groene route 2 in ieder geval op de planning staan..om mee te beginnen. Even bij het VVV gevraagd waar deze start en toen op pad. Inderdaad...meteen fix omhoog. Onbegrijpelijk hoe ze alleen maar routes kunnen maken die omhoog gaan. Deze route bestond voornamelijk uit lange zware klimmen gevolgd door een korte afdeling.
Route 2 staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: groen op witte ondergrond met een 2 erbij. Route is soms slecht aangegeven. De route start bij het VVV.
La Roche en Ardenne: route 4
Eigenlijk was het de bedoeling dat we na route 2 een korte route zouden nemen om vervolgens richting chalet te gaan, te gaan eten en daar een makkelijke route nemen, maar de volgens de kaart maar 8 km lange route bleek meer in petto te hebben...de route begint, zoals verwacht, met een klim...lang...op asfalt...(let op: je moet in een bocht tussen huisjes naar boven, dus niet de grote weg nemen). Daarna gaat het weer naar beneden om bij een beekje uit te komen waar je met slecht weer echt wel van de fiets af moet. Te modderig...na het beekje over het prikkeldraad heen, links af omhoog en op de volgende T-kruising rechtsaf. Daarna, bij een T-splitsing rechts-af naar beneden en het beekje oversteken. Weer een klim...gevolgd door...een ontzettend steile klim...Zo zat de route ongeveer helemaal in elkaar. Na een tijdje begonnen we ons toch af te vragen of de 8 km niet helemaal klopte...Toetje is de heerlijke lange afdaling over asfalt. Lekker bijkomen...
Route 4 staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: blauw op witte ondergrond met een 4 erbij. Route is soms slecht aangegeven. Minder gevarieerd en de kwalifikatie "makkelijk" was niet op zijn plaats...
Let op! De routes staan soms erg slecht aangegeven en, zoals we gewend zijn van de belgen, vaak NA een kruising een bordje. We beschikte over een kaart met ingetekende routes maar ook deze bleek niet meer adequaat hoewel de kaart slechts een jaar oud was.
Totaalscore:
km's: 87.60
gemiddeld: 15.36
Maandag
Zooi opruimen, tent poetsen en wegwezen...Einde van een topweekend. Voor herhaling vatbaar...
Check dit dan...onderweg naar huis...nee, dit is geen Januari maar April!!
Vrijdag
Aankomst om omstreeks 16:00 bij het chalet. Spullen uitgepakt, BBQ aangeslingerd en huppa, eten!
Zaterdag
Dochamps: gele route
Vanuit Dochamps vertrekken een aantal routes. Wij hebben de gele route gevolgd. Deze begint nabij de camping (Le Petite Suise) in Dochamps. Klein stukje over het asfalt maar gelijk een goeie, lange klim. De route is lekker gevarieerd. Klimmen, een paar goeie afdalingen en een moeilijk technisch stuk langs een beekje waar je later ook doorheen moet (oversteek). De route bedraagd ongeveer 22km.
De gele route staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: geel op een witte ondergrond. De route is prima aangegeven.
Na de route zijn we teruggefietst naar het chalet om te gaan eten: tanken!!
Erezee: de blauwe route
Omdat we nog wat boodschappen moesten doen, waren we met de auto naar Erezee gereden waar ze een kleine supermarkt hebben. Daar begon ook de tweede route van de dag. Deze route had een aantal fixe klimmen in de aanbieding. Aan het einde van de route zit een heerlijk stuk lang naar beneden. Goed punt om even bij te komen van de steile klim. Helaas begon het op dit moment te regenen. We kwamen op het asfalt uit en eigenlijk zijn we blindelings richting Erezee gereden. Of dit volgens route was weten we niet zeker. Deze route is minder gevarieerd dan de rode route.
De blauwe route staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: blauw op een witte ondergrond. De route is prima aangegeven en start bij de kiosk in het centrum van Erezee.
Zondag
La Roche en Ardenne: route 2
Weer op tijd op want deze keer vertrekken we vanuit La Roche en Ardenne, een toeristisch plaatsje in een dal...precies...in een dal dus: the only way is up! Voor die dag hadden we de groene route 2 in ieder geval op de planning staan..om mee te beginnen. Even bij het VVV gevraagd waar deze start en toen op pad. Inderdaad...meteen fix omhoog. Onbegrijpelijk hoe ze alleen maar routes kunnen maken die omhoog gaan. Deze route bestond voornamelijk uit lange zware klimmen gevolgd door een korte afdeling.
Route 2 staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: groen op witte ondergrond met een 2 erbij. Route is soms slecht aangegeven. De route start bij het VVV.
La Roche en Ardenne: route 4
Eigenlijk was het de bedoeling dat we na route 2 een korte route zouden nemen om vervolgens richting chalet te gaan, te gaan eten en daar een makkelijke route nemen, maar de volgens de kaart maar 8 km lange route bleek meer in petto te hebben...de route begint, zoals verwacht, met een klim...lang...op asfalt...(let op: je moet in een bocht tussen huisjes naar boven, dus niet de grote weg nemen). Daarna gaat het weer naar beneden om bij een beekje uit te komen waar je met slecht weer echt wel van de fiets af moet. Te modderig...na het beekje over het prikkeldraad heen, links af omhoog en op de volgende T-kruising rechtsaf. Daarna, bij een T-splitsing rechts-af naar beneden en het beekje oversteken. Weer een klim...gevolgd door...een ontzettend steile klim...Zo zat de route ongeveer helemaal in elkaar. Na een tijdje begonnen we ons toch af te vragen of de 8 km niet helemaal klopte...Toetje is de heerlijke lange afdaling over asfalt. Lekker bijkomen...
Route 4 staat aangegeven met het internationale symbool voor mtb-routes: blauw op witte ondergrond met een 4 erbij. Route is soms slecht aangegeven. Minder gevarieerd en de kwalifikatie "makkelijk" was niet op zijn plaats...
Let op! De routes staan soms erg slecht aangegeven en, zoals we gewend zijn van de belgen, vaak NA een kruising een bordje. We beschikte over een kaart met ingetekende routes maar ook deze bleek niet meer adequaat hoewel de kaart slechts een jaar oud was.
Totaalscore:
km's: 87.60
gemiddeld: 15.36
Maandag
Zooi opruimen, tent poetsen en wegwezen...Einde van een topweekend. Voor herhaling vatbaar...
Check dit dan...onderweg naar huis...nee, dit is geen Januari maar April!!
zondag 6 april 2008
Vaste route: Gulpen
De verwachtingen waren hoog, de nr 1 route van mtbroutes.nl: Gulpen. De weervoorspelling loog er niet om, sneeuw, hagel, regen en harde wind. De mind-set was dus: modder!
We konden even geen goed startpunt vinden maar vonden dankzij een paar behulpzame mede-cyclisten al gauw een paaltje voorzien van het internationale teken voor mtb-routes (hier blauw op gele vierkante bordjes). Auto's geparkeerd, gear aan, de fiets op en huppa, meteen getrakteerd op een lekker afdalinkje op het asfalt! Tijdje geleden dat de klok boven de 60 km/u kwam...
De route is een door stukken asfalt aangeschakelde ups'n'downs; steile, lange, klimmen veelal gevolgd door (harde) afdalingen. De Racing Ralphs lieten het afweten in de modder. Zelfs vrij ver achterop zitten mocht niet baten bij de steile klim en slipte continue door.
Al met al is het een leuke route met goeie training voor klimmen en afdalen. Het ontbreekt aan technische singletracks, weinig bochtenwerk dus. Naar mijn mening iets te veel asfalt. Een aantal afdalingen zijn flink uitgesleten, oppassen dus. Of het nu de moeite waard is om 1,5 uur voor deze route in de auto te zitten...nee, ik denk het niet. Je kunt er beter een dag voor uittrekken en meerdere routes rijden.
km's: 23.07
gemiddelde: 16.46
We konden even geen goed startpunt vinden maar vonden dankzij een paar behulpzame mede-cyclisten al gauw een paaltje voorzien van het internationale teken voor mtb-routes (hier blauw op gele vierkante bordjes). Auto's geparkeerd, gear aan, de fiets op en huppa, meteen getrakteerd op een lekker afdalinkje op het asfalt! Tijdje geleden dat de klok boven de 60 km/u kwam...
De route is een door stukken asfalt aangeschakelde ups'n'downs; steile, lange, klimmen veelal gevolgd door (harde) afdalingen. De Racing Ralphs lieten het afweten in de modder. Zelfs vrij ver achterop zitten mocht niet baten bij de steile klim en slipte continue door.
Al met al is het een leuke route met goeie training voor klimmen en afdalen. Het ontbreekt aan technische singletracks, weinig bochtenwerk dus. Naar mijn mening iets te veel asfalt. Een aantal afdalingen zijn flink uitgesleten, oppassen dus. Of het nu de moeite waard is om 1,5 uur voor deze route in de auto te zitten...nee, ik denk het niet. Je kunt er beter een dag voor uittrekken en meerdere routes rijden.
km's: 23.07
gemiddelde: 16.46
zondag 30 maart 2008
Vaste route: Gemert
De vaste route van Gemert kent één van de mooist singletracks waarop ik gefietst heb. Perfect parcours om de nieuwe onderdelen te testen.
Hoewel er aan de afstelling van de derrailleur(s) niets veranderd was, merkte ik toch duidelijk verschil met het schakelen. Vooral de Blackspires lijken het bij het op- én neerschakelen veel beter te doen dan de standaard Shimano XT bladen (2007). Ook de SRAM cassette lijkt het allemaal veel beter op te pakken. Super dus. Dik tevreden over de nieuwe setup.
Vanwege tijdgebrek heb ik maar een gedeelte van de vaste route gereden. Omstandigheden waren vochtig, soms modderig maar niet extreem. Ik heb ook besloten veel meer op het buitenste blad te fietsen, vooral op de langere rechte stukken.
km's: 32.33
gemiddelde: 22.34
Hoewel er aan de afstelling van de derrailleur(s) niets veranderd was, merkte ik toch duidelijk verschil met het schakelen. Vooral de Blackspires lijken het bij het op- én neerschakelen veel beter te doen dan de standaard Shimano XT bladen (2007). Ook de SRAM cassette lijkt het allemaal veel beter op te pakken. Super dus. Dik tevreden over de nieuwe setup.
Vanwege tijdgebrek heb ik maar een gedeelte van de vaste route gereden. Omstandigheden waren vochtig, soms modderig maar niet extreem. Ik heb ook besloten veel meer op het buitenste blad te fietsen, vooral op de langere rechte stukken.
km's: 32.33
gemiddelde: 22.34
zaterdag 29 maart 2008
7 naar 9 speed
We waren benieuwd of een wiel met een 9 speed cassette zou passen op een 1991 Marin Eldrigde Grade (stiekem wisten we de uitslag eigenlijk al). Voor de test hebben we er ook een 9 speed ketting op gelegd. Zoals je ziet is er genoeg ruimte. Let wel, dat als je van 7 naar 9 speed gaat, je ook de derailleur en shifters dient aan te passen.
Onze handen waren nu toch al vies, dus gelijk een paar gele Koolstop remblokken op de Marin gelegd. Oldskool!
Schroeven
Vandaag de nieuwe onderdelen erop gezet.
Demontage voorbladen
Het middelste blad kan niet over de trapper heen. Dat betekent dat de complete crank gedemonteerd moet worden. Allereerst dien je de imbusboutjes van de linker trapper los te maken alvorens het dopje van de Hollowtech II crank los kan. Een speciaal dopje is hiervoor nodig. BBB levert een sleutel voor het losmaken van de buitenste lagers (wat nu niet nodig is) met daarbij dat dopje. Als de crank is gedemonteerd, kunnen vervolgens alle bladen makkelijk worden losgemaakt.
Demontage cassette
Bij het verwijderen van de cassette, heb je tevens een speciaal dopje nodig. Met een ratel en dop 15/16" (24), kun je vervolgens de retainer los schroeven.
Montage voorbladen (Blackspires Super Pro)
De voorbladen kunnen, nu de crank compleet los is, makkelijk worden geschroefd. Vergeet niet met het middelste blad te beginnen, deze zit namelijk achter het binnenste blad. Dus eerst monteer je het middelste samen met het buitenste blad, vervolgens het binnenste blad. Steek de crank met de tandwielen weer in de lagers en vergeet niet voldoende vet aan te brengen. Monteer vervolgens de imbusboutjes weer in de trapper en bevestig het dopje.
Montage cassette (SRAM PG990)
Maak alles goed schoon. Schuif vervolgens de cassette over de freehub. Dat kan maar op 1 manier. Let op de spacer bij deze SRAM cassette! Vervolgens kan de retainer aangedraaid worden met 40nm. Zorg dat je een momentsleutel bij de hand hebt.
Montage ketting (SRAM PC 991)
Om de juiste lengte van de ketting te bepalen, leg je de ketting achter op het grootste blad en voor op het grootste blad, niet door de derailleurs heen. De lengte van de ketting is nu waar ze elkaar raken + 2 schakels. Vervolgens kan de ketting door de derailleurs getrokken worden met de powerlink worden bevestigd.
SRAM PG990 op zijn plek
Cool...
De Blackspires Super Pro's waar ze horen
SRAM powerlink. Deze spant zichzelf aan nadat er een keer mee fietst is. Wel moeilijk los te krijgen naar het schijnt.
Demontage voorbladen
Het middelste blad kan niet over de trapper heen. Dat betekent dat de complete crank gedemonteerd moet worden. Allereerst dien je de imbusboutjes van de linker trapper los te maken alvorens het dopje van de Hollowtech II crank los kan. Een speciaal dopje is hiervoor nodig. BBB levert een sleutel voor het losmaken van de buitenste lagers (wat nu niet nodig is) met daarbij dat dopje. Als de crank is gedemonteerd, kunnen vervolgens alle bladen makkelijk worden losgemaakt.
Demontage cassette
Bij het verwijderen van de cassette, heb je tevens een speciaal dopje nodig. Met een ratel en dop 15/16" (24), kun je vervolgens de retainer los schroeven.
Montage voorbladen (Blackspires Super Pro)
De voorbladen kunnen, nu de crank compleet los is, makkelijk worden geschroefd. Vergeet niet met het middelste blad te beginnen, deze zit namelijk achter het binnenste blad. Dus eerst monteer je het middelste samen met het buitenste blad, vervolgens het binnenste blad. Steek de crank met de tandwielen weer in de lagers en vergeet niet voldoende vet aan te brengen. Monteer vervolgens de imbusboutjes weer in de trapper en bevestig het dopje.
Montage cassette (SRAM PG990)
Maak alles goed schoon. Schuif vervolgens de cassette over de freehub. Dat kan maar op 1 manier. Let op de spacer bij deze SRAM cassette! Vervolgens kan de retainer aangedraaid worden met 40nm. Zorg dat je een momentsleutel bij de hand hebt.
Montage ketting (SRAM PC 991)
Om de juiste lengte van de ketting te bepalen, leg je de ketting achter op het grootste blad en voor op het grootste blad, niet door de derailleurs heen. De lengte van de ketting is nu waar ze elkaar raken + 2 schakels. Vervolgens kan de ketting door de derailleurs getrokken worden met de powerlink worden bevestigd.
SRAM PG990 op zijn plek
Cool...
De Blackspires Super Pro's waar ze horen
SRAM powerlink. Deze spant zichzelf aan nadat er een keer mee fietst is. Wel moeilijk los te krijgen naar het schijnt.
vrijdag 28 maart 2008
Nieuwe goodies
Aaah...eindelijk. Spulletjes binnen van Chain Reaction Cycles:
- Cassette: SRAM PG990 Red 9-speed 11-32
- Ketting: SRAM PC991 9-speed
- Groot voorblad: Blackspire Super Pro Outer (104mm, 44 tanden)
- Midden voorblad: Blackspire Super Pro Inner (104mm, 32 tanden)
Morgen gaat het spul erop. Bestelling via CRC was trouwens prima verlopen. Alles is goed verpakt. Woendag middag kreeg ik bevestiging dat de order compleet was, vrijdagmiddag waren de spullen binnen. Super.
zondag 23 maart 2008
Chainsuck
Op het moment dat bij zware belasting de ketting vast komt te zitten tussen het frame en één van de voorbladen, spreekt men van chainsuck.
Chainsuck ontstaat door slijtage van de ketting en de voorbladen, veelal het middelste blad. Door de slijtage, worden de tanden van de bladen vervormd. De trapeze vorm verandert in een haaievin-vorm waardoor de ketting niet goed van het blad afrolt, richting de derailleur. Omdat de ketting daarnaast eveneens versleten is, krult deze op en komt tussen het frame en het voorblad vast te zitten. Acute stilstand van trappers is het gevolg (naast flinke krassen op je frame).
Hier alles over chainsuck (engels): http://www.fagan.co.za/Bikes/Csuck/
Chainsuck ontstaat door slijtage van de ketting en de voorbladen, veelal het middelste blad. Door de slijtage, worden de tanden van de bladen vervormd. De trapeze vorm verandert in een haaievin-vorm waardoor de ketting niet goed van het blad afrolt, richting de derailleur. Omdat de ketting daarnaast eveneens versleten is, krult deze op en komt tussen het frame en het voorblad vast te zitten. Acute stilstand van trappers is het gevolg (naast flinke krassen op je frame).
Hier alles over chainsuck (engels): http://www.fagan.co.za/Bikes/Csuck/
zaterdag 22 maart 2008
Tourtocht: Veldhoven 16 maart 2008
De route (30km of 45km) start bij camping Molenvelden in Veldhoven. Auto's kunnen worden geparkeerd op een nabij gelegen weiland, ongeveer 3x rondtrappen van de camping.
De route start met een kleine slinger over de camping en gaat direct over in technisch slingerwerk door wat kleine bossen. De route maakt mooi gebruik van de omgeving en een deel van de vaste route aldaar wordt meegepikt. Een paar mooie stukken singletrack, maar niet speciaal of technisch ondoenbaar.
Bewegwijzering is met kleine bordjes gedaan die door de kleurkeuze nog wel eens gauw over het hoofd gezien kunnen worden (donker blauwe achtergrond met witte pijl). Het sleutelwoord in deze tocht is "modder". Bijna 60% van de rit was alleen maar kleverig, halfvloeibaar zand. Dat resulteerde in een opeenvolging van chainsucks en ben daarom bij het pauzepunt gestopt met de route en teruggereden naar het eindpunt. Het pauzepunt (bij ongeveer 28km) voorzag de rijders van tomatensoep, een krentenbol en een sportdrankje.
Bij het eindpunt was een rij ontstaan van rijders die hun fiets wilden afspuiten. Er was slechts 1 tuinslang beschikbaar waardoor je lang moest wachten. In de kantine van de camping kon vervolgens een consumptie worden genuttigd.
km's: 34.65
gemiddelde: 17.35 (pff)
De route start met een kleine slinger over de camping en gaat direct over in technisch slingerwerk door wat kleine bossen. De route maakt mooi gebruik van de omgeving en een deel van de vaste route aldaar wordt meegepikt. Een paar mooie stukken singletrack, maar niet speciaal of technisch ondoenbaar.
Bewegwijzering is met kleine bordjes gedaan die door de kleurkeuze nog wel eens gauw over het hoofd gezien kunnen worden (donker blauwe achtergrond met witte pijl). Het sleutelwoord in deze tocht is "modder". Bijna 60% van de rit was alleen maar kleverig, halfvloeibaar zand. Dat resulteerde in een opeenvolging van chainsucks en ben daarom bij het pauzepunt gestopt met de route en teruggereden naar het eindpunt. Het pauzepunt (bij ongeveer 28km) voorzag de rijders van tomatensoep, een krentenbol en een sportdrankje.
Bij het eindpunt was een rij ontstaan van rijders die hun fiets wilden afspuiten. Er was slechts 1 tuinslang beschikbaar waardoor je lang moest wachten. In de kantine van de camping kon vervolgens een consumptie worden genuttigd.
km's: 34.65
gemiddelde: 17.35 (pff)
